हा देखणा , शुभ्र पक्शी...
घेऊन आलेय् , माझ्या जन्माबरोबरच मी.
ही माझी स्वप्नवत् अलौकिक ठेव.
दर इच्छेगणिक या पक्शाचा
एकेक कण
अलग होतोय .... त्याच्यापासून
ही पुन्हा एक इच्छा......
हे पक्शातल्या आणखी एका
कणाचं पडून जाणं....माझ्या नकळत
आता इच्छांची विवरं मोठी होत चाललीयत्
......
आता मी....मी ? कि इच्छांचं अंतहीन विवर ?
आणि ..पक्शी......?
No comments:
Post a Comment